Στης πικροδάφνης τον ανθό

Στης πικροδάφνης τον ανθό

Στης πικροδάφνης τον ανθό
έγειρα ν' αποκοιμηθώ
άιντε λίγο ύπνο για να πάρω
άιντε κι είδα όνειρο μεγάλο

Παντρεύεται η αγάπη μου
για πείσμα για γινάτι μου
και της δίνουν τον εχθρό μου
για το πείσμα το δικό μου

Στο γάμο τους με προσκαλούν
και για κουμπάρο με καλούν
για να πάω να στεφανώσω
δυο κορμάκια να ενώσω

Περνώ τα στέφανα χρυσά
βάστα καημένη μου καρδιά.
Άιντε και λαμπάδες απ' ασήμι
να υπάρχει εμπιστοσύνη.